MJO meets KCA jazz composers - verslag door Lennert Baerts

Als kunstenaars hebben we de morele plicht om mensen met elkaar te verbinden.

Dit is een van de vele statements van mijn recent overleden docent en mentor Wim Henderickx, die mij altijd zullen bijblijven. In zijn lessen hield Wim meermaals een vurig betoog over de rol die de kunst, en in het bijzonder de muziek, dient te vervullen ten aanzien van de samenleving.

Tot die rol behoort ook het ondersteunen van de nieuwe generatie en het creëren van kansen voor jong professionelen. Toen ik begin 2021 naar het Muze Jazz Orchestra stapte met het idee een samenwerking aan te gaan met mijn compositieklas aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, moesten zij daar geen seconde over nadenken. Hun antwoord: “Wij moeten dat project doen, zo simpel is dat. De lab-functie staat in onze statuten beschreven en behoort tot ons DNA.” Het engagement van dit orkest blijft mij, en soms hen zelf, telkens opnieuw verbazen.

Tijd voor een korte flashback. In 2019 stapte ikzelf met een nieuwe compositie “Times Change And So Must I” naar het Muze Jazz Orchestra. Mijn eerste compositie voor dergelijke bezetting. Na een goed intern overleg van hun kant besloten ze mij de mogelijkheid te geven om een nieuw repertoire voor hen te laten componeren. Deze kans die ik van het orkest kreeg is tot op heden een van de meest impactvolle en bepalende geweest die ik in mijn creatieve loopbaan heb gekregen. Uit eigen ondervinding weet ik dat dit soort kansen uiterst essentieel zijn voor de artistieke ontplooiing van een musicus.

Wat maakt dit dan zo essentieel? Vandaag de dag componeren compositie studenten in de meeste gevallen louter en alleen voor het realiseren van de partituur. Velen van hen zullen nooit een uitvoering van hun werk horen. Dit betekent dat het proces niet afgerond is. De uitvoering was voor ons vereiste nummer één en dit rendeerde ook.

Met twee fantastische partners als CC Muze Heusden-Zolder en Jazz-club Hnita uit Heist-op-den-Berg wisten we meteen twee concerten te verzilveren. Deze concerten deed het harde werk van mijn studenten ook alle eer aan. Het werden twee onvergetelijke avonden met mooi gevulde zalen en een geweldige respons van het publiek.

Maar het is het proces en de dialoog tussen de studenten en het orkest, ook een dialoog tussen verschillende generaties, die het belangrijkste was. Vele van de studenten hadden nog nooit iets gecomponeerd, sommigen hebben zelfs geen ervaring met bladmuziek. Het eerste ontmoetingsmoment tussen hen en het orkest was voor vele dan een openbaring. Wat is een partituur? Wat heeft de uitvoerder nodig? Wat zijn de juiste dynamieken voor drums? Hoe hoog speelt een trompet? Hoe lay-out ik een partituur? Allemaal stuk voor stuk goede vragen die je je als professioneel kunstenaar dient te stellen.